در آرامگاه کوروش

در آرامگاه کوروش

..

نوشته ای از خود او خطاب به آیندگان وجود دارد که به این شرح است:

ای مرد هرکه باشی و از هرکجا که آمده باشی زیرا می دانم که خواهی آمد.

منم کورش شاه شاهان شاه کشورهای مختلف

که این سلطنت و کشور با عظمت را برای پارسیان فراهم آورده ام.

بنابراین براین مشتی خاک که مرا در بر گرفته است

بخل مکن و حسد مورز .

..

12.11.2008

کووروش کبیر

کووروش کبیر

‫ ..

‫درود به مردم ایران

‫درود به روان پاک « کووروش کبیر »

‫نور درخشان‌‌‌‌‌‌ ِ فکر انسانی و بشر دوستانه ی « کووروش کبیر »

و پرتو تابناک ‫اندیشه ی او ، نوری است که با ابر های تیره ی بد اندیشان

‫و تیره دلان اندکی پوشیده میشود ولی باز هم ، از همان پشت ابر هم

‫پیداست که نوری قوی در پشت آن است ، ابر ها پراکنده میشوند و نور ِ

‫اندیشه ی پاک « کووروش کبیر » همچنان تابناک است و در جهان بی همتاست.

‫اندیشه ای که مجموعه ی آزادی های حقوق بشر را ، از زمان آبراهام لینکلن تا

‫بامروز ، در یکجا و در یکزمان و آنهم 2500 سال پیش اعلام کرده است ،

و چون ‫از زمانی ست که بسیار دور است ، از زمانی ست که مدنیت و

شهر نشینی هنوز ‫در مراحل اولیه اش بوده ،

والایی این اندیشه ارزش و درخشش بیشتر ی را نشان میدهد .

‫

» ‫کووروش کبیر » متعلق به جامعه ی جهانی است ،

احترام به « کووروش کبیر » و اعلامیه ‫حقوق بشر او ،

نشان دهنده یه شخصییت خوب و نیک بودن ، احترام گذارنده به آن است .

‫

‫آنانی که مستقیم و یا بواسطه میخواهند « کووروش کبیر » نام او ، گفته های او

‫یا آرامگاه او را مخدوش کنند و بنحوی اهمیت او را کم کنند ، اثری از خباثت،

حسادت و ‫پستی از خود نشان میدهند ، میخواهند کوچک بودن  خود را

در مقابل او ، با کوچک نشان دادن « ‫کووروش کبیر » بپوشانند ،

ولی آنچه باقی می ماند بدنامی شان و حقیر بودنشان است .

‫

‫گسترده باد اندیشه های « کووروش کبیر »

و پایدار و پیروز باد نام مردم نیک اندیش ایران

‫ ..

‫سوز

‫05.11.2008 – 23:30

حقوق بشر

حقوق بشر

‫..

‫روز پر افتخار ، روز کوروش و نامیده شدن آن روز بنام « کوروش کبیر »

بسی افتخار ومباهات برای هر ایرانی است.

‫چنین فکر بشر دوستانه ای ، چنیین رعایت حال انسان های دیگر ،

‫آزادی دین ومذهب ، آزادی کار ، آزادی محل زندگی ، آزادی انسان ها

‫و منع بردگی، دستور باینکه کسی حق ندارد، دیگری را بزور وادار بکار کند.

‫اینها‫ نشانه های روح بشر دوستانه و انسانی « کوروش کبیر » است .

‫این نوشته ها در منشور کوروش بزرگ آمده است که حدود۱۸۸۲ م. در

بابل عراق پیدا شده و چند سال بعد بزبان امروزی ترجمه شد.

‫در سال ۱۲۱۵ م. مردم انگلستان یا اشراف انگلستان که بنوعی

مردم انگلستان بودند، ‫پادشاهشان را وادار کردند ، مفاد موافقت نامه ای را

برای رعایت حقوق سایرین ‫امضاء کند که از آن زمان ، بعنوان

اولین اعلامیه حقوق بشر نامیده میشد. از ‫حدود هشتصد سال پیش .

.

‫اینجا تفاوت بین یک پادشاه بسیار والامقام مانند « کوروش کبیر » است ،

که آزادی فردی و اجتماعی به مردم میدهد.

و ‫افرادی از مردم جامعه که پادشاهشان را وادار می کنند که این آزادی ها

را بآنان بدهد و حقوق آنان را رعایت کند.

.

‫در یکجا ، یک پادشاه با اندیشه و فکر تابناک خود برای مردم ، آزادی ها یی

فردی و اجتماعی ‫مشخص می کند و بحق می توان امروز ، بعنوان :

اولین اعلامیه حقوق بشر ، بآن نام داد .

.

‫در جای دیگر « مردمی » در یک کشور می خواهند که پادشاه

حقوق مساوی  را ، ‫در مورد مردم رعایت کند و او را بامضای ورقه

« آزادی حقوق مردم » وادار می کنند .

.

بیایید بنام و به یاد ، مردی‫ جهانی « کوروش کبیر » روحیه مردمان

۱۲۱۵ م. انگلیسی را پیدا کنیم ‫و همگی ‫مان ، بخواهیم که :

حقوق انسانی و اجتماعی و حقوق بشر

که ما میخواهیم ، در مورد ما باید رعایت شود .

..

21.10.2008

 

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فرمان کبیر (به انگلیسی: Magna Carta، تلفظ: مانیا کارتا) که مگنا کارتا نیز نامیده می‌شود، فرمانی است که اختیارات پادشاه انگلستان را محدود می‌کرد.در سال ۱۲۱۵ اشراف انگلستان که از پادشاه به خشم آمده بودند، پادشاه، پرنس جان را وادار کردند تا فرمان کبیر را در ۱۵ ژوئن ۱۲۱۵ امضا کند. در واقع جان انگلستان^[۱] از اشراف مالیات زیادی درخواست کرده بود و این فرمان بیان می‌کرد که حتی پادشاه نیز مشمول قانون شده و باید از آن اطاعت کند. اما به مرور زمان، این فرمان به صورت پایه‌ای حقوقی برای همه شهروندان درآمد.